Karaluch na słońcu

Regularnie publikuję na tym blogu niedzielne wpisy.
Przyszła niedziela, nie byle jaka - 3 Maja, wyjrzałem przez okno - koniec świata.
Szaro, zimno, wiatr zacina deszczem, powtarzam - koniec świata.

To tak pasowało do obecnego okresu odosobnienia - nakryć się kołdrą - koniec świata.

Jednak zadziałał niedzielny odruch - msza o 10-tej.
Wstałem, ubrałem się porządnie, usiadłem przy komputerze.

Niestety kazanie nie dodało mi motywacji.
Jezus tłumaczy uczniom, że On jest bramą przez którą idzie się na wieczne pastwisko.
Ale jak tak paskudnie, to ja nie chcę na pastwisko, do tego wieczne - ja chcę pod kołdrę.

I w takim nastroju i w takich warunkach doczekałem do wtorkowego ranka.
Obudziła mnie kłótnia ptaków, przez okno wpadały złote promienie słońca.

Pierwszy wtorek tygodnia.
W dawnych, dobrych czasach, w tym dniu w mojej bibliotece organizowano book club.
Po dwóch miesiącach zamieszania, biblioteka uaktywniła się i dzisiaj była premiera klubu książki przez zoom.

Frekwencja była kiepska, ale nie będę ukrywał, bardzo rzadko zdarza się żeby któraś prezentowana przez innych książka wzbudziła moje zainteresowanie.

Natomiast książka, którą ja dzisiaj zaprezentowałem?
Przeczytajcie...

Pierwsze zdanie książki:
That morning, Jim Sams, clever but by no means profound, woke from uneasy dreams to find himself transformed into a gigantic creature;
(Tego ranka Jim Sams, zdolny ale w żadnym przypadku nie wybitny, zbudził się z niespokojnego snu by stwierdzić, że przekształcił się w gigantyczne stworzenie ).

Brzmi znajomo?
Do tego nazwisko - Sams.

Ostatnie dwie przeczytane książki tego autora, zawierały mocne akcenty polityczne, ale tym razem nie ograniczył się do akcentów. 

Niestety, ale już po kilku stronach pytanie brzmiało: czy to jest tylko pamflet czy jednak paszkwil?

Tematem jest Brexit. 

Autor jest mu zdecydowanie przeciwny, uważa że taki pomysł mógł powstać tylko w głowie karalucha i  inscenizuje taką sytuację.

Niestety w tym momencie pomysłowość autora się kończy. Ciąg dalszy to karykatura polemik w parlamencie i zakulisowych intryg.
Przepraszam, jest jeden oryginalny pomysł.
Gabinet karaluchów forsuje przewrót ekonomiczny - rewersalizm. Wydawał mi się sztuczny, ale ... zauważyliście - tydzień lub dwa temu cena baryłki ropy spadła do -US$37.63 - minus US$37.63 - KLIK.
To jest właśnie rewersalizm - sklep płaci klientowi za towary, które ten zakupił.

Jaki w tym sens?
Tu odpowiedź jest nieco mglista.  Generalnie klientowi grożą niemiłe konsekwencje za posiadanie gotówki. Jedyna legalna droga żeby się jej pozbyć, to praca.
Im wydajniej pracujesz tym więcej za to płacisz.

To może dobre na rynku wewnętrznym, ale czy autor wyobraża sobie żeby firma Volskwagen, sprzedając samochód do Anglii, zgodziła się wypełnić go banknotami euro, a żeby cokolwiek zarobić musiałaby zatrudnić Anglika, który za swoją pracę suto by zapłacił.
Obawiam się, że nie zatrudniłaby go za żadne pieniądze.

Na początku książki znajduje się zastrzeżenie:
This novella is a work of fiction. Names and characters are product of author's imagination and any resemblance to actual cockroaches,living or dead, is entirely coincidental.
(Ta nowela jest fikcją. Nazwiska i postacie są produktem wyobraźni autora i jakiekolwiek podobieństwo do karaluchów, żywych lub zmarłych, jest całkowitym przypadkiem )

Tym karaluchom to dobrze. Co innego czytelnikom.