Wiersz cezara Hadriana.
Poruszył mnie na tyle, że przekopiuję żeby mieć go pod ręką ;
Animula, vagula, blandula.
Hospes comesque corporis
Quae nunc abibis in loca
Pallidula, rigida, nudula,
Nec, ut soles, dabis iocos.
W tłumaczeniu Tadeusza Kubiaka:
Duszyczko, kochana wędrowniczko,
Ciała gościu i wspólniczko,
W jakie ty strony odejdziesz,
Bladziutka, naga, zziębnięta,
Gdzie żartować jak zwykle nie będziesz.
Bardzo wcześnie zarzuciłem rozważania o życiu pozagrobowym.
A tutaj poganin zwraca uwagę -- ciała gość i wspólniczka -- jesteś odpowiedzialny nawet gdy cię nie ma.
No comments:
Post a Comment