Dyskryminacja

 Od początku tego roku jednym z głównych tematów australijskiej polityki jest Religious Discrimination Bill czyli ustawa na temat dyskryminacji religijnej - KLIK.

Dyskryminacja religijna - Wikipedia tłumaczy, że jest to dyskryminowanie osoby bądź grupy osób ze względu na wyznawaną przez nich religię (bądź niewyznawanie wcale).

W dyskutowanej ustawie chodzi głównie o to, na ile instytucje religijne lub związane ze specyficzną religią, mogą dyskryminować.

Przykład - stanowiska hierarchii kościelnej - nie mogą ich piastować osoby nie wyznające określonej religii.
Sprawa rozszerza się na organizacje społeczne o religijnym rodowodzie, choćby "moje" Stowarzyszenie św Wincentego a Paulo. Nasza działalność jest całkowicie niezależna od religii, ale kilka najwyższych stanowisk może być obsadzonych tylko przez katolików.

Osobna działka to medycyna, na przykład szpitale katolickie.
Wiele z nich (może wszystkie) nie wykonują niektórych procedur medycznych n.p. aborcji.

Jeszcze inna to szkoły religijne.
Tu jest podobnie jak z organizacjami społecznymi, ale dochodzi dodatkowy element - uczniowie, uczennice i ich płeć.

Podczas dyskusji w parlamencie kamieniem niezgody stała się sprawa - jak szkoła żeńska ma traktować uczennice, które stwierdziły, że nie są kobietami? To samo dotyczy oczywiście szkół męskich i ich uczniów.
Twarda linia - płeć dziecka jest określona w akcie urodzenia i to jest kryterium przyjęcia do szkoły i kontynuacji nauki. Jeśli uczeń/uczennica stwierdza, że stan faktyczny się zmienił, to musi opuścić szkołę.

Miękka linia - poszukałem informacji jak z tym jest w jednopłciowych szkołach państwowych.
Taki uczeń/uczennica może pozostać w szkole i szkoła ma zapewnić mu/jej warunki aby nie czuł/a się dyskryminowany/a.
Poczytałem i stwierdziłem, że jest to spora gimnastyka - choćby sposób zwracania się (dowiedziałem się, że wiele osób transpłciowych preferuje aby w stosunku do nich nie używać słów on, ona lecz liczby mnogiej - oni), mundurek szkolny, toalety.

Toalety...
W większości szkół jednopłciowych są toalety zgodne z płcią uczennic/uczniów oraz toaleta dla personelu, najczęściej unisex, w niektórych szkołach personel korzysta z toalety dla niepełnosprawnych.
Wydawało mi się, ze to rozwiązuje sprawę, oczywiście byłem w błędzie.
Toalety dla personelu są na ogół zamykane na klucz żeby uczniowie nie robili tam psikusów. Klucz pobiera się w biurze.
To jest w porządku w przypadku nauczyciela, ale w przypadku osoby transgender byłaby to stygmatyzacja, więc powinna ona mieć swój własny klucz.
Wspomniałem o korzystaniu z toalet dla niepełnosprawnych.
Jak się łatwo domyślić, ta możliwość odpada. Byłaby to oczywista dyskryminacja, sugestia że absolutnie normalna osoba jest w jakiś sposób niepełnosprawna.

W tym momencie przypomniała mi się wspomniana w poniedziałek Walentyna Tiereszkowa.
Anglojęyczna wersja wikipedii podaje, że gdy Walentyna wsiadała do autobusu, który miał ją zawieźć na aerodrom, skopiowała zachowanie Gagarina.
Otóż Gagarin przed wejściem do autobusu... wysikał się na autobusowe koło. To miało przynieść mu szczęście.
Walentyna zrobiła to samo.
Niedyskretne pytanie - jak ona to zrobiła?

Wracając do tematu - ustawa o dyskryminacji religijnej została zaakceptowana w parlamencie.
W trakcie dyskusji dominowała tematyka traktowania osób transgender. Dyskusja była tak emocjonalna, że rząd włożył ustawę do zamrażarki gdyż zorientował się, że ustawa zostałaby odrzucona przez senat gdzie ta tematyka cieszy się większym poparciem.