Niedzielne pomyłki

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem».

Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?»

Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».

I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?”

Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga». 

Ewangelia św. Łukasza 12: 13-21

Pierwsza część Ewangelii jest w porządku - nie wtrącać się w rodzinne spory.

Kolejna, główna, część dzisiejszej Ewangelii mnie zdenerwowała. Na dodatek przeczy ona pierwszej części.
Gospodarz widzi, że szykują się doskonałe plony więc postanawia zbudować większe spichlerze żeby to bogactwo się nie zmarnowało.
Bóg mówi do niego - Głupcze.
Rozumiem, że to odnosi się do marzeń gospodarza o późniejszym odpoczynku w dobrobycie.
Również się nie zgadzam.
Pierwsza myśl jest konstruktywna - wziąć się do roboty i zrobić to mądrze, nie wystarczy zebrać plony, należy pamiętać że nie zmieszczą się w istniejących spichlerzach.
Tu kolejna konstruktywna myśl - budować spichlerze.
Boże, spraw żeby więcej ludzi tak działało.
A co będzie jak ta akcja się powiedzie?
Komu przypadną dobra gdy ich właściciel umrze?
A co nas to obchodzi?
Najważniejsze chyba że "boże dary" się nie zmarnowały.

Tu przypomniały mi się dużo wcześniejsze biblijne opowieści.
Józef, syn Jakuba, sprzedany przez braci kupcom, którzy z kolei sprzedali go w Egipcie.
Ten Józef tłumaczy faraonowi znaczenie snu - 7 krów sytych i 7 krów głodnych. 7 lat urodzaju, 7 lat głodu.
Faraon awansuje Józefa do rangi ministra gospodarki a ten buduje spichlerze.

Nadchodzą lata głodne i synowie Jakuba wędrują do Egiptu kupić jedzenie.
Następuje pojednanie z Józefem a ten załatwia swoim krewniakom stały pobyt w Egipcie na wyjątkowo żyznych terenach..

Zastanowiłem się co by było gdyby to nie Józef, ale Jezus, doradzał faraonowi.
Nie wybudowano by spichlerzy.
Potomkowie Jakuba nie wyprowadziliby się do Egiptu, tylko razem z innymi palestyńskimi plemionami przeżyliby głodne lata na terenach na które sprowadził ich Abraham.
I żyliby we względnej zgodzie przez długie wieki.

Takie niedzielne marzenie.