Portret kobiety

 Jeden z bardzo niewielu oglądanych przez nas programów telewizyjnych to Anh's Brush with Fame - KLIK.

Tytuł jest sprytny - zwrot brush shoulders with (otrzeć się ramieniem z) używane jest w kontekście spotkania się z kimś sławnym.
A zatem niejaki Anh spotka się ze Sławą.
Rzecz w tym, że on nie tylko się spotka, ale również tę Sławę namaluje, a do tego potrzebny jest pędzel - brush.

Po pierwsze - Anh Do - Australijczyk wietnamskiego pochodzenia, człowiek o niesamowitym życiorysie.

Jego rodzice uciekli w 1980r z Wietnamu na łódce, przeżyli dwa ataki piratów, spędzili czas w obozie dla uchodźców i ostatecznie wylądowali w Australii.
Rodzice wzięli się do ciężkiej pracy, dzieci do nauki...
W tym miejscu zakończę, gdyż jego życiorysem możnaby szczodrze obdzielić wiele osób.

Po drugie .
Format programu  Anh's Brush with Fame - półgodzinny program.
Sława przychodzi do studio artysty i zaczyna się seans portretowy połączony z wywiadem, który czasem zmienia się w bardzo szczerą i intymną rozmowę.
Po około 24 minutach Anh oznajmia - prawie skończyłem, wyjdź na pół godziny a jak wrócisz zobaczysz efekt naszego spotkania.

Po powrocie Sława musi zamknąć oczy, Anh odwraca portret, pozwala otworzyć oczy i ... WOW!

Nie mamy złudzeń, że w podczas tych 24 minut powstaje tylko zarys portretu.
Gorsza sprawa, z tego co widzimy wynika, że Anh nie używa pędzla a więc Brush w tytule traci dodatkowy wymiar.
Fakt pozostaje faktem, Anh maluje doskonale.

Po trzecie... w ostatni wtorek.
Gościem programu była Gai Waterhouse - trenerka koni wyścigowych.
Nie byle jaka trenerka, trenowane przez nią konie wygrały kilkaset milionów dolarów.

4 lata temu powyższe zdjęcie podpisałem - kobieta, której uśmiechu koń mógłby pozazdrościć.

Na wtorkowej sesji Gai prezentowała się bardzo dobrze, lata dodały jej twarzy wielu pozytywnych cech.

To migawka ukradziona z programu...

Dlatego rezultat sesji bardzo mnie zaskoczył...

Nie, nie, nie. Gai taka nie jest i nigdy nie była.

Zastanawiałem się trochę nad możliwą przyczyną tej porażki.
Anh namalował tyle samo portretów mężczyzn i kobiet, ale według mnie jakieś 80% portretów mężczyn jest doskonałych, tylko 50% portetów kobiet.
Może istotny jest życiorys - mężczyźni reprezentują bardzo liczne grupy zawodowe, u kobiet zdecydowanie dominują panie z karierą sceniczną - piosenkarki, gwiazdy seriali telewizyjnych.
Anh stara się przekazać w obrazie jakąś mądrość życiową, jaka wpłynęła na życie Sławy. Oczywiste jest, że łatwiej to znaleźć w życiorysie prezesa Sądu Najwyższego niż w życiorysie gwiazdy serialu.

W przypadku Gai Waterhouse sprawa była nieco skomplikowana - jej ojcem był słynny trener koni więc oczywiste może się wydawać, że była przez niego zdominowana. Jej mężem jest bookmaker na wyścigach konnych, do tego zamieszany w poważne oszustwo, tu lepiej było zamilczeć

Ale dlaczego nie namalował Gai takiej jaka była podczas seansu?

P.S1. Pierwszy link w tym wpisie podaje linki do programów Anh Do, zachęcam do obejrzenia choćby wprowadzających kilku minut któregoś z nich.
P.S2. Anh Do napisał swoją biografię - The Happiest Refugee - KLIK, jeśli biografią można nazwać relację z mniej niż 40 lat życia.
Osobiście zalecałbym tę książkę jako lekturę obowiązkową dla potencjalnych imigrantów.
Moje intencje nie są dobre - oczekuję, że po przeczytaniu ile pracy, wysiłku i szczęścia potrzebował Anh Do by osiągnąć swój sukces, większość kandydatów uzna, że to zbyt trudne i wybierze inny kraj.

Anh Do - The happiest Refugee - KLIK.