Pokoro-nacji bez pokory.

 Nie planowaliśmy oglądać koronacji, ale w sobotę odwiedził nas syn z rodziną na wczesny obiad, wyszli koło 8 i uznaliśmy, że godzina+ przed telewizorem to będzie właściwe zakończenie dnia.

Zawiedliśmy się.

Tu wyjaśnię, że temat monarchii brytyjskiej nie budzi we mnie emocji.
Według mnie nie ma ona żadnego znaczenia politycznego, jeśli Anglikom odpowiada to niech trwa.
Z drugiej strony - Australia należy do Zjednoczonego Królestwa - wraz z żoną przysięgaliśmy wierność królowej Elżbiecie i jej następcom.
Jaka byłaby to heca gdyby Anglia stała się republiką, Australia stałaby się zbłąkaną sierotą.
Z trzeciej strony - flagi wszystkich państw Wspólnoty Brytyjskiej były wywieszone w katedrze westminsterskiej, oczywiście nasz premier tam też był.
Po czwarte - w Australii każda sprawa jest obecnie filtrowana przez Aborygeńskie sito. a więc...
Najbardziej radykalni działacze twierdzą, że dopóki nie zostania podpisany układ pokojowy (treaty) z Aborygenami to trwa agresja, stan wojenny.
No to co tu celebrować?

Wracam do zawodu.
Nie miałem pojęcia jak ta koronacja będzie wyglądać, ale nie przypuszczałem, że będzie taka sztuczna.
Stroje, w których trudno było się poruszać.
Masa przedmiotów, które podawano królowi na tacy a za chwilę zabierano.
Moją uwagę zwróciły dary od reprezentantów różnych religii - judaizmu, islamu, hinduizmu, sikhizmu (KLIK).
To znaczy - nie zauważyłem żeby judaiści dali jakiś dar, za to sikhiści dali jedną, za to solidną rękawicę (na prawą dłoń), którą Karol naciągnął i przez resztę ceremonii pozostał, jak jakaś sierota, z gołą lewą dłonią.
Pozostając przy judaiźmie - tu aż się prosiło o konflikt - przecież koronacja była w sobotę, czyli - sabat z wszystkimi ograniczeniami.
Okazało się, że król Karol dołożył wszelkich starań aby rabbi Mirvis mógł dać Bogu co boskie a królowi co królewskie - KLIK.
W skrócie wspomnę, że rabbiemu oferowano nocleg w St James Palace żeby nie musiał w sabat korzystać ze zmotoryzowanego transportu (a przejechać się na osiołku to nie łaska).
Zamówiono wykwalifikowanego kucharza aby przygotował dla rabbiego koszerne danie na bankiet, zwolniono rabbiego z mówienia do mikrofonu (ma chyba wystarczająco donośny głos ).

Osobna sprawa to religijna oprawa ceremonii.
To była oczywiście ceremonia anglikańska.
Wiem, że liturgia anglikańska jest bardzo podobna do katolickiej, ale sądziłem, że jednak doznała jakiegoś uproszczenia, modernizacji.
Całkiem przeciwnie. Wydaje mi się, że koronacja katolickiego króla byłaby skromniejsza.
Na marginesie wspomnę, że na koronacji Watykan był reprezentowany przez kardynała Parolini - Vatican News poświęca temu zaledwie kilka linijek.

Mocno eksponowano rolę kobiet.
W ceremonii religijnej istotne role odgrywały biskupki Sarah Mullaly (Londyn) i Rose Hudson-Wilkin (Dover).
Najbardziej widoczna była pani Penny Mordaunt, która niosła królewski miecz..

Oczywiste jednak, że mocno zainteresowało mnie to co niewidoczne - namaszczenie olejami świętymi.
Na specjalne życzenie Karola były to oleje vegańskie.
Pełna lista składników pozostaje tajemnicą, ale wiadomo, że głównym składnikiem był olej z oliwek z ogrodu na Górze Oliwnej.
Wspomnę, że w dawnych, niewegańskich czasach, do oleju dodawano gruczoły cywety(??) i ambrę - wydzielinę z jelit kaszalota - brrrr
A teraz niewidoczne - zaskoczyło mnie mocno gdy na środek katedry wciągnięto parawan, za którym skryły się koronowane, ale nie namaszczone głowy.

Żeby to tylko głowy - nie trzeba by było parawanu, ale namaszczono również piersi i dłonie.
Detale TUTAJ.

W tym momencie wzburzyła się moja religijna świadomość.
Namaszczenie - to jest element sakramentów - chrzest, bierzmowanie, kapłaństwo, ostatnie namaszczenie.
Ale królowanie?
Rozumiem, że w dawnych czasach, królowie przypisywali sobie specjalną rolę w niebiańskiej hierarchii, ale sądziłem, że kościoły chrześcijańskie przeczytały nieco dokładniej nauki Jezusa.
Inna sprawa, że kościół anglikański został stworzony przez króla Anglii i jemu podlega.
Swoją drogą była to niemiła refleksja.