Sunday, March 13, 2022

Niedzielna transformacja

 Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwu mężów, stojących przy Nim.

Gdy oni się z Nim rozstawali, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok.

A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» W chwili gdy odezwał się ten głos, okazało się, że Jezus jest sam.

A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie opowiedzieli o tym, co zobaczyli.

Ewangelia św Łukasza 9: 28-36

Podobają mi się ewangelie św Łukasza - powyższa to dobry przykład.
Po pierwsze - apostołowie zasnęli i przespali rozmowę Jezusa z dawno zmarłymi prorokami.
Po drugie - gdy się ocknęli usłyszeli głos z obłoku, ale nic nikomu o tym nie powiedzieli.

Mój wniosek - po ukrzyżowaniu Jezusa zaczęła powstawać legenda, apostołowie zaczęli sobie przypominać, zaczęto składać piękną opowieść.

Przejdę więc do konkretu, czyli do postu, który właśnie trwa.

Jak twój post Apostole?
Co masz dzisiaj na stole?

Apostoł pości,
na stole gołe ości,
nie zaprasza gości.

Żadnej okazji nie przepuści,
każdy posiłek przepości,
już jest na skraju przepaści.

Monolog apostoła:
Przez te posty, mam żołądek pósty,
umartwiam ciało, jak na póstelnika przystało.
I dalej w pószczy poszczę,
i nie odpószczę, postu nie opószczę.

Przez puszczę szła Powsinoga,
ortografia jej bardzo droga:
Pustelniku, twe słowa mało warte,
bo zamykasz U, a powinno być otwarte.

Apostoł:
Powsinogo, idź swoją drogą,
Otwarta Twoja droga jak Twe U.
Natomiast ja zamykam Ó,
ale tylko na czas postÓ.

4 comments:

  1. Wiersz świetny:-)
    Ach te legendy...po latach nie odróżnisz bajki od prawdy.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Bajki i prawdy po latach.
      Wydaje mi się, że w obecnych czasach nie trzeba upływu lat.
      Każdy znajdzie w sieci swoją bajkę.
      Pozdrawiam.

      Delete
  2. Nie poszcze - o czym juz wiesz, a drugi dzien mam jakis glodny : zjem a nadal jestem glodna i szukam po lodowce. Czy nie dobrze wiec ze nie poszcze bo i tak bym nie dotrzymala?.......

    ReplyDelete
    Replies
    1. Zgadzam się, lepiej nie składać obietnic, które i tak nie zostaną dotrzymane.
      Zyczę żeby dobry apetyt trwał.

      Delete